Frits Abrahams schrijft vandaag in zijn column in NRC over het ongemak van condoleren. Je weet als bezoeker van een condoleance vaak niet de juiste woorden te vinden voor de nabestaande van de overledene. Maar je moet wel als je eenmaal in de rij voor de rouwende familie staat. Je zegt wat en …
Daarna stap je onvoldaan opzij om ruimte maken voor de volgende rouwklant, die hopelijk je gesprek niet heeft afgeluisterd en zijn eigen clichés heeft meegenomen.
Het woord rouwklant werpt licht op een interessante lacune in onze taal, want hoe heet de persoon die condoleert eigenlijk: een condoleur? En hoe heet de persoon die condoleances in ontvangst neemt: de gecondoleerde?
Voor de persoon die gaat condoleren introduceert Abrahams het enigszins woord rouwklant. Het element klant verwijst natuurlijk naar de rij waarin mensen staan te wachten op hun beurt om hun woorden van deelneming te uiten; het eerste deel van rouwklant sluit aan bij courante samenstellingen als rouwbeklag.
Definitie
rouwklant (de, -en) (informeel) iemand die tijdens een condoleance de nabestaande(n) condoleert met het overlijden van hun geliefde partner, ouder, kind e.d.
Geef een reactie