‘Het kapitalisme staat vrijheid in de weg en ondernemers zijn dieven van het zweet van arbeiders’, vindt Grace Blakeley, een Britse economisch en politiek commentator, columnist, journalist en schrijfster. Het FD, dat vandaag over haar schrijft, typeert haar als een champagnemarxist. Dat woord maakt zo op het breukvlak van oud en nieuw zijn debuut in een Nederlandse krant. Het woord is ontleend aan het Engels, waarin champagne marxist al wat langer voorkomt, onder meer als titel van een boek van Red Gagney uit 1977.
Champagne marxist is een variant op champagne socialist (in het Nederlands: champagnesocialist), dat doorgaans wordt vertaald als salonsocialist: iemand die zich profileert als socialist maar intussen een luxeleventje leidt. In het Engelse taalgebied wordt Blakeley weleens een Moet socialist genoemd, naar het champagnemerk Moët & Chandon. Ze is namelijk ultralinks én een luxepaardje. Dat wordt nogal hypocriet gevonden.
Er zijn veel varianten op deze term in omloop, variërend van Gucci marxist, cashmerecommunist en gerooktezalmsocialist.
Definitie
champagnemarxist (de, -en) marxist die zelf een luxeleven leidt
Geef een reactie