Ambtenaren hebben het moeilijk met het ‘Israël-Gazadossier’, schrijft de Volkskrant vandaag. Uit een interview met een zekere Erik Pool – wie of wat hij is, wordt in het artikel niet duidelijk, maar even googelen levert op dat hij een levenskunstenaar die als ‘programmadirecteur Dialoog & Ethiek rijksoverheid’ werkt – blijkt dat ambtenaren zich vooral geen raad weten met het feit dat het kabinet Israël tamelijk onvoorwaardelijk steunt in zijn strijd tegen de terreurbeweging Hamas. Dat leidt tot morele problemen: moet je als rijksambtenaar wel meewerken aan de uitvoering van het kabinetsbeleid? Een consultant heeft dit gat in de markt ontdekt, blijkt uit artikel:
Mogen ambtenaren weigeren het Israëlbeleid van de Nederlandse regering uit te voeren? Over deze en andere vragen wil Erik Pool, ‘ethiek aanjager‘ bij de rijksoverheid, in gesprek met ambtenaren, premier Dick Schoof en minister van Buitenlandse Zaken Caspar Veldkamp.
Ethiekaanjager – de Volkskrant schrijft deze samenstelling ten onrechte met een spatie – is een nieuw woord voor een fenomeen dat waarschijnlijk al zo oud is als Socrates en Plato: iemand die anderen aanspoort (aanjaagt) om moreel verantwoord te handelen. Iemand, met andere woorden, die anderen stimuleert de ethiek bij zijn (beroepsmatige) handelen te betrekken.
Nou doet iedereen dat waarschijnlijk wel tot op zekere hoogte uit zichzelf, maar het interessante is natuurlijk dat een ethiekaanjager ook ethische normen presenteert die je als handvatten kunt gebruiken.
Definitie
ethiekaanjager (de, -s) iemand die anderen stimuleert moreel verantwoord te handelen en daarbij ethische beginselen aanbiedt
Geef een reactie