Van sommige woorden weet je op de dag van introductie al dat het er nooit wat mee zal worden: antishariaverklaring is daar een voorbeeld van. Vandaag, op Prinsjesdag, nam Geert Wilders in reactie op de Troonrede meteen al een voorschot op de Algemene Beschouwingen. Hij kondigde aan dat hij van mensen die naast een Nederlands paspoort een paspoort hebben van een islamitisch land wilde gaan eisen dat ze een antishariaverklaring tekenen. In de verklaring moet volgens hem komen te staan dat zij in Nederland niet de sharia (islamitische wet) willen invoeren en dat ze afstand nemen van alle gewelddadige passages in de Koran.’
Antishariaverklaring herinnert in de verte aan een beladen term uit de internationale handel: niet-Joodverklaring. Sommige Arabische instanties eisen van hun handelspartners een verklaring dat een door hen uitgezonden werknemer niet tot het Joodse volk behoort. Een ariërverklaring wordt zo’n document ook wel genoemd, een woord waar antishariaverklaring klankovereenkomsten mee vertoont. Geen handig woord dus, maar ook een woord waarvan je op voorhand weet dat de zaak waarnaar het verwijs er nooit zal komen, simpelweg omdat er geen politiek draagvlak voor zal komen.
Weg ermee, dus, zou je denken, al zal het woord de komende dagen vast nog wel wat rondgonzen in de media, en misschien zelfs nog wat langer in PVV-kringen.
Geef een reactie