In 1954 introduceerde de Zuid-Afrikaanse Rembrandt Groep de eerste filtersigaret op de Zuid-Afrikaanse markt: Peter Stuyvesant. Een paar jaar later volgde de eveneens succesvolle introductie in Europa.
In Nederland appelleerde de naam van de sigaret meteen aan chauvinistische gevoelens. Het sigarettenmerk was immers vernoemd naar de Nederlander Peter Stuyvesant (ca. 1612-1672), de eerste gouverneur van de kolonie Nieuw-Amsterdam (het huidige New York).
Aan naamsbekendheid kwam het sigarettenmerk in de polder niets tekort: het kon meeliften op de al aanwezige bekendheid van een nationale held. Al snel werd het sigarettenmerk in een grootscheepse reclamecampagne geassocieerd met de werkelijkheid van the rich and the famous: ‘de wereld van Peter Stuyvesant’.
De verborgen verleider in die slogan is dat je vanzelf tot die wereld gaat behoren als je maar vaak genoeg Peter Stuyvesant rookt. De slogan sloeg aan. Althans in onze taal, want in minder dan geen tijd werd de wereld van Peter Stuyvesant een gevleugeld woord in de betekenis ‘de wereld van glitter en glamour’.
Diplomaten anno 1993 hebben het niet gemakkelijk. Op steeds meer posten wordt het werk gevaarlijker, met name in Afrika en Latijns Amerika. Andere missies zijn vanwege de luchtvervuiling ongewild, maar vooral uiterst ongezond. Tegelijkertijd is de invloed van Nederlandse diplomaten tanende. Om het tij te keren schroeft Buitenlandse Zaken de kwaliteitseisen juist hoog op. Voor de kneusjes wordt outplacement’ aangevraagd, voor ambassadeurs met onbedwingbare feodale neigingen is het ‘olifantenkerkhof’ gecreëerd en de jonge garde wacht ontgoocheld tot de wereld van Peter Stuyvesant zich aan hen openbaart. (NRC, 5-2-1994)
Als gevolg van de terugdringing van de tabaksconsumptie is de uitdrukking de laatste jaren wat minder courant geworden, maar helemaal verdwenen is ze nog altijd niet.
Geef een reactie