Albert Heijn ligt onder vuur vanwege de vermeende introductie van het woord winterborrel als alternatief voor kerstborrel. Dat zou gebeurd zijn in een filmpje voor het organiseren van (bedrijfs)borrels in de feestmaand. Volgens critici op Twitter zou winterborrel voortkomen uit de neiging om – onder invloed van de multiculturele samenleving – oud-Hollandse tradities te elimineren en de oude vertrouwde Eigen woorden voor die tradities te vervangen door woorden waaraan de Anderen geen aanstoot nemen.
Dit zijn nog tamelijk gematigde reacties. Albert Heijn wordt ook ‘laffe verrader’ en ‘landverrader’ genoemd, en ook – we moesten er hier wel even om lachen – ‘cultuurontkennende kruidenier’.
Kerstborrel is inderdaad van oudsher de ingeburgerde naam voor een borrel rond de Kerst. Maar er zijn meer borrels in de winterperiode, zoals de nieuwjaarsborrel.
Het lijkt me niet ondenkbaar dat Albert Heijn winterborrel heeft willen gebruiken als een verzamelnaam voor al die verschillende borrels die in de winter gehouden worden – en die soms ook wel luisteren naar fantasienamen als eindejaarsborrel of inspiratieborrel. Dat blijkt ook uit het filmpje waarin kerstattributen (kersttrui, kerstboom) met nieuwsjaarsattributen (oliebollen) worden gecombineerd.
Wat de reacties op Twitter vooral duidelijk maken, is dat taalgebruikers tegenwoordig erg gevoelig, zo niet overgevoelig zijn voor aanpassingen in de tradities en de traditionele woordenschat.
Maar is winterborrel nou echt een nieuw woord?
De hamvraag is natuurlijk: is winterborrel een neologisme? Nee. Kijk je op Twitter, dan zie je dat heel wat bedrijven in 2017, 2016, 2015, 2014 en 2013 een ‘winterborrel’ hebben georganiseerd. Maar het woord is veel ouder. Op 17 december 1992 schreef Trouw dat Gullit tijdens de ‘winterborrel’ van AC Milan bekendmaakte het volgende jaar bij die club te willen stoppen. Vooralsnog is dat de oudste vindplaats van het woord winterborrel, dat dus al 26 jaar oud is. Geen wonder dat dit woord gewoon in de Dikke Van Dale te vinden is.
Geef een reactie