Aanstekermuziek is een naam voor gevoelige muziek, tijdens de uitvoering waarvan het publiek spontaan of op commando een aansteker ontsteekt en zacht boven het hoofd heen en weer wiegt, terwijl de zaallichten gedimd worden.
Je zou verwachten dat het woord aanstekermuziek aan het verouderen is, want niemand rookt meer. Nou ja, haast niemand. Maar mensen die geen aansteker hebben, steken tegenwoordig hun smartphone met lichtapp in de lucht tijdens een concert. En dan heet de muziek nog steeds aanstekermuziek.
Soms roept de artiest van dienst op dat ‘de aanstekers in de lucht’ moeten, waarop mensen met hun smartphone in de lucht gaan staan wiegen: concertgangers noemen dat ‘het aanstekermoment.’
Aanstekermoment? Nee, dat is geen gelegenheidssamenstelling. Kijk maar op YouTube, waar dat woord trouwens vooral in verband met hardcore wordt gebruikt:
Aanstekermoment is een frequenter woord dan aanstekermuziek, dat echter betekenisrijker is. Aanstekermuziek lijkt – ondanks de neergang van de aansteker en de opkomst van de smartphone – pas in de 21ste eeuw te zijn ontstaan, maar het bijbehorende verschijnsel is al langer bekend: in 1996 werden Celine Dion, Whitney Houston en Mariah Carey al eens getypeerd als ‘de ongekroonde koninginnen van de aanstekerpop’ (Trouw, 19-6-1996).
Geef een reactie