Steeds vaker wijzigen mensen hun voornaam, schrijft NRC vandaag. Of dat wenselijk is, is de vraag:
De maatschappij is gediend bij naamconsistentie (…) Je wilt zeker weten dat als je vandaag met Piet communiceert, je morgen ook met die persoon communiceert. Het is een belangrijke manier om iemand te kunnen identificeren.
Naamconsistentie is geen nieuw, maar wel een onbekend woord: in de afgelopen 25 jaar stond het slechts één keer eerder in een Nederlandstalige krant. Op internet komt het woord een paar keer voor, vooral in jurisprudentie. Vrijwel zeker hebben we in dit geval te maken met een vakterm.
Zo’n vakterm kan ingeburgerd raken in de omgangstaal. Voorwaarde is dat ook leken het woord gaan gebruiken en dat kranten en tijdschriften het woord geregeld in artikelen bezigen. Makers van algemeentalige woordenboeken gaan zo’n vakterm volgen als hij een paar keer in de krant opduikt. Dat is dus ook het geval met naamconsistentie. Pas als kan worden vastgesteld dat het woord courant is, zal het in een algemeentalig woordenboek zoals de Dikke Van Dale worden opgenomen.
Definitie
naamconsistentie (de, g.mv.) (juridisch) consistentie in de eigennaam die iemand voert, m.n. in de eigennaam waaronder mensen in het rechtsverkeer bekendstaan
Geef een reactie