Hét proefballonnetje van het afgelopen weekend, zo zou je het idee van de Socialistische Partij om een Dagobert Ducktaks in te voeren misschien nog wel het best kunnen typeren. De SP vindt dat rijke stinkerds extra geld moeten afdragen aan de staat, zodat die het kan weggeven aan armoedzaaiers en heeft dat plan genoemd naar de rijkste eend ter wereld: oom Dagobert.
Natuurlijk weten wij ook wel dat we de minima geen ‘armoedzaaiers’ mogen noemen, omdat dat kwetsend zou kunnen zijn, maar vermogende mensen ‘rijkaards’, ‘rijke stinkerds’ of ‘graaiers’ noemen, zoals niet alleen de SP ook de FNV graag doet, dat mag blijkbaar wel. In die bewoordingen praten de linksmensen namelijk ook dit keer weer over welgestelde lieden, die volgens hen dus zwaarder belast moeten worden.
De gedachte dat de inkomens herverdeeld moeten worden, bestaat allang en sommige partijen willen daar wat verder in gaan dan andere. De Dagobert Ducktaks van de SP houdt in dat rijkaards zo’n twee procent over hun vermogen moeten afdragen aan de staat. Houd je zo’n maatregel een jaar of vijftig vol, dan zijn de vermogens perfect genivelleerd en kan de SP zichzelf opheffen.
Het zal echter wel niet zo’n vaart lopen met de Dagobert Duckheffing en dat komt vooral door de ongelukkige naam voor deze voorgestelde maatregel. Het woord Dagobert Ducktaks klinkt namelijk niet serieus. Er zijn in het verleden onder niet-serieuze noemers wel vaker voorstellen voor het invoeren van taksen voor rijkaards gedaan en daar is nooit wat van terechtgekomen. De graaierstaks en de kleptocratentaks van het FNV zijn daar goede voorbeelden van.
Zolang linkse partijen geen serieuze namen voor speciale vermogens- en kapitaalbelastingen bedenken, hoeven de rijkaards onder ons zich dan ook geen zorgen te maken over hoe ze hun vermogen bij elkaar kunnen houden.
Geef een reactie