Woninghuurders met hoge huurlasten die graag een woning zouden willen kopen, kunnen dat nu vaak niet, omdat ze door hun hoge huur niet in staat zijn te sparen voor een koopwoning. Zulke huurders hebben sinds kort een naam: duurhuurder. De Gooi- en Eemlander bijvoorbeeld schrijft vandaag over een proef van een hypotheekverstrekker om huurders met een hoge huur toch de kans te geven een koopwoning aan te schaffen:
De dochter van De Volksbank gaat (…) als proef ‘maatwerk’ doen met veertig jarenlange ‘duurhuurders’, die bij een reguliere hypotheekberekening worden afgewezen voor dezelfde maandelijkse woonlasten.
Duurhuurder staat in het citaat tussen aanhalingstekens, wat erop wijst dat de redactie van de krant vermoedt dat we met een nieuw en/of onbekend woord te maken hebben. Het maakte vorige week al zijn mediadebuut in De Volkskrant. Niet in een artikel over dezelfde Volksbank-hypotheekverstrekker, maar in een meer algemeen artikel over hoge huren. De Volkskrant schreef:
Er zijn in Nederland een miljoen zogenoemde ‘duurhuurders’; zij zijn een groot deel van hun inkomen aan huur kwijt, maar kunnen niet de gewenste hypotheek krijgen om goedkoper te gaan wonen.
Mogelijk heeft De Telegraaf het woord duurhuurder vorige week in De Volkskrant gespot, maar waarschijnlijker is het dat dit woord een vakterm in de woningsector is. Op internet is het woord inderdaad op een paar financiële sites te vinden, maar alleen in zeer recente berichten. Op Twitter debuteerde het woord op 8 mei van dit jaar.
Een enkelwoordig antoniem van duurhuurder lijkt overigens niet te bestaan. Iemand met een lage huur heet in de krant simpelweg een goedkope huurder.
Definitie
duurhuurder (de, -s) woninghuurder die een relatief dure woning huurt en daardoor een groot deel van zijn besteedbaar inkomen kwijt is aan de huur
Geef een reactie