In haar column in De Volkskrant bepleit Harriet Duurvoort vandaag een strikter containmentbeleid in verband met corona. Dat is volgens haar beter dan het mitigatiebeleid dat nu wordt toegepast, en niet alleen omdat het mitigatiebeleid waarschijnlijk meer mensenlevens eist:
Verhoudingsgewijs raakt de economie waarschijnlijk meer beschadigd omdat het tot veel meer ziekte en langdurige ‘jojo’-lockdowns leidt, omdat het virus zich onder de radar verspreidt.
Jojolockdown is een aansprekende metafoor voor een lockdown, waarin zich een jojo-effect vertoont. Je zou jojolockdown als woord kunnen vergelijken met jojodieet, dat Van Dale definieert als: ‘afslankdieet dat iem. periodiek tijdelijk volgt, waardoor hij of zij afwisselend afvalt en aankomt’. Bij een jojolockdown doet zich een vergelijkbare schommeling voor, maar dan in de strengheid van de maatregelen.
Of het woord jojolockdown gaat beklijven, moeten we afwachten, maar het (verwachte) effect dat er variaties in de lockdown kunnen optreden is al eerder – maar dan met andere metaforen – benoemd. Op 8 april van dit jaar verwees de topman van baggerbedrijf Boskalis naar Singapore waar de lockdown volgens hem neerkwam op ‘wat lucht erin laten en wat terugknijpen’ als er weer meer besmettingen zijn:
Dat is een voorbeeld van hoe een economie behoorlijk door kan draaien, tot op een gegeven moment die cijfers weer oplopen. Ik houd er rekening mee dat we nog wel maanden met die harmonica te maken krijgen.
Hij gebruikt het woord niet, maar harmonicalockdown zou ook een adequaat woord zijn voor wat Duurvoort een jojolockdown noemt.
Definitie
jojolockdown (de, -s) tijd waarin een virusepidemie heerst die met behulp van een mitigatiebeleid wordt bestreden, waardoor periodes van lockdown (die dienen ter voorkoming van overbelasting van de zorg) worden afgewisseld door periodes waarin de lockdown wordt versoepeld (en het virus zich weer wat meer kan verspreiden)
Geef een reactie