De barbaren kloppen aan de poorten van Europa, nu IS-terroristen het oude continent bedreigen met een invasie vanuit Libië, slechts een paar honderd zeemijl ten zuiden van Rome, de navel der aarde. Die bedreigingen gaan gepaard met veel apocalyptische retoriek en metaforiek. Zo had een IS-commandant het in een IS-onthoofdingsfilmp over een ‘zee van bloed’ waarin de ongelovigen zullen worden afgeslacht. Die ongelovigen, by the way, dat zijn wij.
De taal die de jihadistische messentrekkers uitstoten, heeft steeds iets archaïsch, iets wat onwillekeurig herinnert aan de taal van doemprofeten. Waarschijnlijk hebben we dan ook niets nieuws van de IS-barbaren te verwachten, zelfs geen nieuwe woorden. Hooguit zal IS ervoor zorgen dat er wat meer Arabische woorden courant worden in de westerse talen. Waarschijnlijk zullen die woorden stuk voor stuk besmet zijn door het optreden van IS en daarom een ongunstige bijklank hebben. Het Arabisch is, helaas, allang niet meer de broeierige taal van Duizend en een nacht
De tot voor kort onbestaande woorden die in de media opduiken in verband met IS, zijn allemaal van journalistieke makelij. Zoals jihadleger, de naam voor het blijkbaar groeiende leger achter de zwarte vlag van de jihad. Het woord dook in 2008 al een keer op, maar werd pas op het einde van 2014 wat gewoner. Nu de Libische tak van IS Europa bedreigt en die tak bovendien schijnt te groeien, is de kans groot dat jihadleger binnenkort gewoon wordt. Het zal de zoveelste samenstelling zijn met jihad die onze taal is komen verrijken en die de ooit onschuldige reputatie van het woord jihad is komen verpesten.
Geef een reactie