dollypartonsyndroom

De Telegraaf publiceert vandaag een stuk over Dolly Parton. De country-and-westernzangeres viert vandaag haar 75e verjaardag. Vandaar.

Dolly Parton is behalve vanwege haar zangstem – je moet er van houden – ook op iconische wijze beroemd vanwege haar omvangrijke boezem. Schrijver Anil Ramdas refereerde daaraan toen hij in Ik had me de wereld anders voorgesteld schreef over een

Playboy-bunny die net voor de filmcamera en een batterij lampen een glas rode wijn liet balanceren op haar Dolly Parton-boezem.

In het Nederlands is dollypartonboezem (nog) geen courant eponiem, maar de Engelstalige pendant – Dolly Parton bosom – is dat in Partons vaderland zeker wel.

Onder Nederlandse dierenartsen is er wel een veterinair eponiem in omloop, waarin aan Partons boezem wordt gerefereerd: het dollypartonsyndroom. Dat is de informele naam voor fibroadenomateuze hyperplasie bij katten. Dat klinkt niet gezellig, en dat is het ook niet. Het is namelijk een zwelling van de melkklieren bij katten die wordt veroorzaakt door een langdurig hoge progesteronspiegel. Gelukkig komt het niet heel vaak voor en is het bovendien behandelbaar.

Dollypartonsyndroom is overigens te weinig gangbaar en te vaktalig om in aanmerking te kunnen komen voor vermelding in de Dikke Van Dale.

In het Engels bestaat de ogenschijnlijke pendant Dolly Parton syndrome trouwens ook, maar daar wordt het weleens gebruikt voor iets anders, namelijk de (rug)klachten die vrouwen kunnen ontwikkelen wanneer ze een zeer omvangrijke boezem hebben

Definitie

dollypartonsyndroom (het) zwelling van de melkklieren bij katten die wordt veroorzaakt door een langdurig hoge progesteronspiegel, synoniem fibroadenomateuze hyperplasie