Het afgelopen jaar veranderde onze samenleving in een werkelijkheid die gedomineerd werd door een onzichtbare macht: het coronavirus. Een virocratie werd die werkelijkheid wel genoemd: een samenleving waarin het virus de baas is. Datzelfde woord, virocratie, werd ook wel gebruikt voor een wittejassensamenleving: een wereld waarin virologen het voor het zeggen hebben.
Voor dat laatste concept hebben we sinds vandaag een nieuw woord: virolocratie. Het maakt zijn mediadebuut in de Telegraaf-column van Leon de Winter, die – zoals wel vaker het afgelopen jaar – kritisch is op de ‘macht’ die de overheid heeft gegeven aan de virologen. Daarbij wordt voor de gelegenheid onder viroloog allang niet meer alleen een virusdeskundige verstaan. Het begrip is opgerekt, want alle medici die dezer dagen invloed uitoefenen op het kabinetsbeleid, uiteenlopend van epidemioloog tot biostatisticus en van beddenplanner (Ernst Kuipers) tot intensivist (Diederik Gommers en consorten), worden tegenwoordig weleens onder de parapluterm viroloog gevat.
Definitie
virolocratie (de, -ën) samenleving waarin het sociaaleconomische beleid in hoge mate bepaald wordt door adviezen van virologen (en andere medici die betrokken zijn bij de bestrijding van een viruspandemie), synoniem virocratie
Geef een reactie