In zijn column in Trouw neemt Sylvain Ephimenco vandaag de cancelcultuur op de korrel die verband houdt met het wokisme. Woke mensen boycotten anderen of sluiten ze maatschappelijk uit als ze een andere, hen ongevallige mening hebben. Ephimenco laat zien hoe ver dit kan gaan en dat zelfs uitsluiting plaatsvindt door partijen die zelf misschien geen woke acties voeren, maar die wel acties van woke activisten vrezen. Dát noemt Ephimenco wokecensuur:
De wokecensuur van kleine groepen activisten, door de media kritiekloos bejegend
Hij schrijft wokecensuur aaneen en dat is best interessant, want meestal schrijf combinaties met het bijvoeglijk naamwoord woke los van elkaar: woke mensen, woke acties, woke kranten, woke politiek, woke partijen. Je zou woke censuur verwachten, maar de spelling van wokecensuur als één woord oogt absoluut niet vreemd. Waarschijnlijk komt dat doordat de censuur niet zozeer zelf woke is, als wel voortkomt uit een woke houding. Misschien vormt wokecensuur daarom wel een begrip.
Definitie
wokecensuur (de, g.mv.) censuur door woke mensen of door partijen die acties of uitsluiting van woke mensen vrezen
Geef een reactie