Sinds 1 juli krijg je geen rente meer voor je spaargeld, maar moet je rente betalen, althans, als je meer dan 100.000 euro op je spaarrekening hebt staan.
Financieel columnist Edin Mujagić, die we nog kennen van het door hem bedachte woord nulrentoceen, bedenkt naar aanleiding van die negatieve rente (‘minrente’) vandaag in een column het woord minrentoceen. Het woord lag weliswaar voor de hand – het werd zelfs in 2019 al eens in de commentaren genoemd bij nulrentoceen – maar vanaf vandaag bestaat het ook écht.
Minrentoceen is gevormd met het achtervoegsel -(o)ceen, waarmee van oudsher namen van geologische tijdperken worden gevormd. Het achtervoegselachtige woorddeel -ceen gaat terug op het Griekse woord voor nieuw: kainos. Meestal worden met dit achtervoegsel afleidingen gevormd op basis van Latijnse of Griekse woord, zoals anthropos (mens: anthropoceen), holos (geheel: holoceen) of palaias (oud: paleoceen). Minrentoceen wijkt daarvan af, omdat dit woord gevormd is van een Nederlands aandoend, maar niet courant woord: minrente, d.w.z. negatieve rente.
Net als nulrentoceen is minrentoceen een loot aan de rijke tak van ‘-ocenen’ die de laatste jaren zijn gevormd en die vooral opvallen omdat ze geen geologische tijdperken aanduiden, maar economische, politieke of anderszins maatschappelijke tijdperken. Andere voorbeelden zijn: kapitaloceen en neoliberaloceen. Het wachten is nu op iemand die de voor de hand liggende eigentijdse woorden cancelculturoceen, inflatoceen, postneoliberaloceen en wokeoceen zal munten.
Definitie
minrentoceen (het, g.mv.) schertsende naam voor een tijdvak waarin spaarders negatieve rente voor hun spaargeld ontvangen, dat wil zeggen vanaf een bepaalde spaarsom rente aan de bank moeten betalen
Geef een reactie