Trouw schrijft vandaag over een interessante rechtszaak tegen een groep mannen die van het voorbereiden van een terreurdaad worden verdacht. De mannen sportten samen, keken naar IS-filmpjes en fantaseerde over het onthoofden of door het hoofd schieten van politici. Het OM beschouwt dat allemaal als het voorbereiden van een terreurdaad oftewel een misdrijf:
De advocaten van de verdachten kijken daar anders naar. “Mijn cliënten dienen zich te verweren in een strafzaak waarin het niet gaat om wat zij hebben gedaan, maar waar het gaat om wat er in de toekomst mogelijkerwijs had kunnen gebeuren”, aldus Bart Nooitgedagt, advocaat van de 31-jarige tweelingbroers die deel uitmaken van de groep van acht. “Het is risicostrafrecht.”
Risicostrafrecht is een juridische vakterm en als zodanig wordt dit woord weleens gepresenteerd als antoniem van schuldstrafrecht. Tot vandaag figureerde het nog niet in de media, dus in de aangehaalde passage maakt het woord zijn mediadebuut.
Als we het goed begrijpen wordt met risicostrafrecht een vorm van strafrecht bedoeld dat gericht is op preventie van misdrijven, met name bedoeld om de samenleving veilig te houden. De burger verwacht immers van de overheid – die geacht wordt maatschappelijke veiligheid te waarborgen – een actieve beperking van de risico’s op onheil dat door anderen gesticht kan worden. Vanuit dat perspectief zou het voorbereiden van dat onheil strafbaar moeten zijn en dus onder het strafrecht moeten vallen.
Definitie
risicostrafrecht (het) strafrecht waarbij niet alleen gepleegde strafbare daden bestraft kunnen worden, maar ook het voorbereiden van zulke strafbare daden, met name met als doel het risico op verstoring van de maatschappelijke veiligheid te beperken, tgov. schuldstrafrecht
Geef een reactie