Rob Hoogland schrijft vandaag zijn Telegraaf-column over omvolking. Net als veel anderen vindt hij dat een onprettige en onwenselijke term om te spreken of te schrijven over een demografische ontwikkeling waarbij de vergrijzende oorspronkelijke bevolking van Europa wordt vervangen door jonge mannen en soms ook vrouwen met een totaal andere culturele achtergrond. In plaats van omvolking noemt hij deze demografische ontwikkeling smurfificatie:
ons land komt ernstig in de problemen door de smurfificatie van de laatste tijd. Bekt goed, als je het mij vraagt. Er is niets extreemrechts meer aan en bovendien klopt het als een bus.
Smurfificatie is niet alleen een nieuw, maar ook een intrigerend woord, Op basis van Nederlandse morfologische regels zou ik smurficatie verwachten: smurf + het achtervoegsel -icatie, een achtervoegsel dat teruggaat op het achtervoegsel -icare, waarmee in het Latijn ook werkwoorden gevormd op basis van zelfstandige en bijvoeglijke naamwoorden.
Smurfificatie klinkt echter wel beter dan smurficatie. Er is trouwens nog een alternatief voor omvolking, al wordt dat wel vaker gebruikt voor allerlei zaken: omsmurfing.
Definitie
smurfificatie (de, g,mv.) geleidelijke, al dan niet planmatige vervanging van de oorspronkelijke bewoners van een gebied door mensen van elders, die veelal een andere cultuur hebben, synoniem ommuring, omvolking
Geef een reactie