Mijn familie van vaderskant komt uit het buurtschap Langeruigeweide, een drassig gebied met weilanden, sloten, vaarten, koeien en knotwilgen. Talloos veel knotwilgen, die daar knoten (enkelvoud knoot) werden genoemd. Onlangs trof ik het woord aan in een roman (Een stoombootje in de mist/Rijshout en rozen ) van Herman de Man, die het gebruikte voor een rake typering van de uiterwaarden rond Lek en Hollandse IJssel:
Een wijd uitgewaaierd land van riet en gras en willige knoten
Het werkwoord knoten is hiervan afgeleid ter aanduiding van de handeling die we tegenwoordig beter kennen als knotten.
Geef een reactie