‘1 op 10 studenten neemt weleens concentratiedoping’ schrijft NRC Next vandaag.
Concentratiedoping is weliswaar een nieuw woord, maar veel interessanter is het woord waaronder hetzelfde verschijnsel eerder deze week in de media figureerde: breindoping. Niet dat een heel nieuw woord is, maar het is wel zo nieuw dat het nog niet in Van Dale staat.
Het woord breindoping debuteerde in 2008, toen bekend werd dat wetenschappers geregeld stimulerende middelen gebruiken om betere onderzoeksprestaties te leveren. Zoals ritalin, een middel dat gewoonlijk wordt voorgeschreven aan ADHD-patiënten, maar dat bij gezonde mensen ook concentratieverhogend kan werken.
Veel van die middelen zijn niet verboden, ze zijn vaak ook niet verslavend, maar ze staan toch in een kwaad daglicht. Dat komt omdat we het niet alleen oneerlijk vinden als sporters betere prestaties leveren als ze stimulerende middelen gebruiken, maar dat we het ook niet fair vinden dat mensen die kenniswerk verrichten daarbij geholpen worden door stimulerende middelen.
Vandaar dat deze middelen niet neutraal stimulerende middelen heten, maar bekendstaan onder allerlei ongunstig klinkende namen, zoals breindoping, breindrugs, hersendoping en nu dus concentratiedoping.
Van al deze woorden is breindoping het gewoonst. Dat woord maakt dan ook de grootste kans om in de Dikke Van Dale te worden opgenomen.
Geef een reactie