Jarenlang hoorden we bijna niets over de witbuikegel. Atelerix albiventris, zo heet hij in het wetenschappelijk Latijn, maar Nederlanders en Belgen kennen hem misschien ook als de viertenige egel. Áls ze hem al kennen, want de witbuikegel staat niet in Van Dale. Nog niet.
Ten zuiden van de Sahara komt de witbuikegel algemeen voor en hij dankt zijn naam natuurlijk aan zijn witte buik, al zijn z’n stekels ook behoorlijk wit, vooral als hij net geboren is. In Amerika is de witbuikegel populair als huisdier, maar ook in Nederland mag het diertje thuis in gevangenschap gehouden worde. In de media las je daar tot voor kort nauwelijks over: de afgelopen jaren figureerde de witbuikegel in slechts een handvol bericht in de krant.
In 2015 is daar opeens verandering in gekomen. Dat komt door de verschijning van een positieflijst van het ministerie van Landbouw. Daar staan de exotische dieren op die particulieren als huisdieren mogen houden. De witbuitegel blijkt ook op de positieflijst te staan. Vandaar dat hij vanaf eind januari wekelijks in het nieuws is.
Niet dat er zo heel veel over te melden is, over de witbuikegel, maar blijkbaar is hij toch steeds nieuwswaardig. Zo schrijft het Parool vandaag dat het helemaal niet zo verstandig is om de witbuikegel als huisdier te houden: ‘Die vreet al je kabels op. Haal die in huis en je hebt de dag erna geen tv meer.’
Als de witbuikegel zo’n kabelvreter is, is hij in huis waarschijnlijk ook een gevaar voor zichzelf. Lexicografen houden het – met al die computerkabeltjes – dan ook bij een kat, een kantoorkat wel te verstaan. En de witbuikegel, voor zover die een plaatsje in het universum van de woordenboekmaker krijgt, dan is dat een plekje in het woordenboek, tussen het witbrood en het witbuikje.
Geef een reactie