Afgelopen vrijdag wierpen tweed Just Stop Oil-activisten in de National Gallery in Londen tomatensoep over de glazen plaat voor Vincent van Goghs Zonnebloemen-schilderij. Het was een actie die bijna elk weldenkend mens weerzinwekkend zal vinden – van kunst blijf je nu eenmaal met je activistische of terroristische tengels af. Toch blijken er ook mensen te zijn die wel sympathie hebben voor de actie van de antiolieactivisten. Zo schrijft klimaatactivist Jelle de Graaf (Extinction Rebellion) vandaag in een opiniestuk in Het Parool samen met een Belgische promovendus op het gebied van politieke emoties begrip te hebben voor de klimaatactie. Sterker nog, hij rechtvaardigt die actie als hij schrijft:
Kan je het beschadigen van eigendom – zeker in de context van klimaatdestructie – wel zien als geweld? Het besoepen van zonnebloemen vormt in tegenstelling tot de klimaatcrisis in ieder geval geen bedreiging van de energievoorziening van huishoudens of de gezondheid van mensen.
Het gaat hier nu niet om die mening, maar om een woord dat in deze passage zijn debuut maakt: besoepen. Daarmee wordt verwezen naar het bevuilen van een oppervlak met soep als actiemiddel. Het past bij betaarten (of simpelweg taarten), waarmee het gooien van een vieze taart naar een politicus wordt bedoeld, maar sluit ook aan bij gewonere woorden als bekotsen, bespugen en besmeren, die net als beroepen gevormd (kunnen) zijn door het werkwoordenvormende voorvoegsel be– en het achtervoegsel -en rond een zelfstandig naamwoord (soep, taart, kots, spuug, smeer) te plaatsen.
Definitie
besoepen (overgankelijk ww.; besoepte, heeft besoept) (een persoon, een waardevol artefact e.d.) met soep bevuilen, m.n. als actiemiddel
Geef een reactie