In NRC schrijft Stephan Sanders vandaag een tamelijk hilarisch verhaal over wangspek en de typering van verschillende groepen Nederlanders. Niet dat die twee – wangspek en Nederlanders – veel met elkaar te maken hebben, maar de aankoop van wangspek – Italiaanse naam guanciale: onmisbaar in pasta alla carbonara, hoewel: met pancetta kunt u die pasta ook bereiden – was de aanleiding voor Sanders’ column, waarin hij onder meer schrijft:
Soms is sociologie een beetje saai. Ondertussen gaat er geen dag voorbij of er is in de media aandacht voor racisme; dat moet voor die witte herkomst-Nederlanders onderhand een enigma zijn, zeker nu de discussie daarover steeds strenger wordt gevoerd in termen van ‘wit’ en ‘zwart’.
Als we het in ons taalgebied over kleur gaan hebben, is een ‘Nederlander van witte herkomst’ zo’n gekke typering nog niet. Sanders maakt er een samenstelling van, maar schrijft die met spaties en zonder koppelteken, terwijl witteherkomst-Nederlander wel degelijk een nieuwe loot aan de stam van de koppelteken-Nederlanders is.
Koppelteken-Nederlander was tot dusver eigenlijk een onjuiste term voor Turkse Nederlander, Marokkaanse Nederlander e.d., woordgroepen die je namelijk juist zonder koppelteken spelt. Maar witteherkomst-Nederlander moet wel degelijk met een koppelteken. Eindelijk heeft het woord koppelteken-Nederlander (ook bekend als streepjes-Nederlander) dus een correcte invulling gekregen.
Als witteherkomst-Nederlander een begrip wordt, zal het aantal echte koppelteken-Nederlanders waarschijnlijk snel toenemen, onder meer met vreemdeherkomst-Nederlander.
Definitie
witteherkomst-Nederlander (de, -s) autochtone blanke Nederlander
Geef een reactie