In de Volkskrant staat vandaag een interview met een cultuurwetenschapper die onder meer onderzoek doet naar (historische) geuren. Hoe rook de slag bij Waterloo? Dat soort vragen probeert ze te beantwoorden. Het gaat op een zeker moment ook over geurgerelateerde woorden, zoals vuns en muf. Dat laatste woord werd onder meer geassocieerd met boeken:
Je had boekmuffers, een scheldwoord voor mensen die te veel in de boeken hadden gezeten. Een heel specifieke lucht.
Uit het interview wordt duidelijk dat boekbuffer geen nieuw woord kan zijn, maar het is wel een onbekend woord, dat de afgelopen eeuw niet in een krant of tijdschrift heeft gestaan. Op internet is slechts een handjevol historische vindplaatsen van boekmuffer te vinden, waarvan overigens eentje in een het Woordenboek der Nederlandsche Taal (WNT). Daarin wordt boekmuffer gepresenteerd als een samenstelling met muffer, dat op zijn beurt afgeleid is van het werkwoord muffen: een muffe lucht verspreiden. In het 18de-eeuwse Neues Deutsch-holländisches Wörterbuch van Mathias Kramer (1640-1729) staat het ook, als mogelijke vertaling van Schulfuchs, dat schoolvos maar ook ‘beuzelmeester’ (neuswijze persoon) betekent.
Definitie
boekmuffer (de, -s) pedant mens dat veel kennis uit boeken heeft opgedaan, maar in de praktijk niet veel heeft geleerd
Geef een reactie