Telegraaf-psycholoog Jeffrey Wijnberg schrijft vandaag in zijn wekelijkse column over vrouwen die in alle opzichten geluk hebben: ze zijn mooi, leuk en slim. Wijnberg:
Meestal heeft een vrouw één of twee van de drie. Maar in een zeldzaam geval heeft een vrouw alle drie. En in tegenstelling tot wat men zou denken, is het leven van een driesterrenvrouw niet alleen maar rozengeur en maneschijn.
Zo introduceert Wijnberg het woord driesterrenvrouw in onze taal. En in de rest van zijn column gebruikt hij het woord nog een paar keer. Opdat we de naam driesterrenvrouw maar zullen onthouden als benaming voor een vrouw die mooi, leuk en slim is. Wat Wijnberg met ‘leuk’ bedoelt, is overigens niet helemaal duidelijk, maar waarschijnlijk bedoelt hij ‘prettig in de omgang’ oftewel ‘aardig’.
Het eerste deel van driesterrenvrouw is waarschijnlijk gebaseerd op het eerste deel van het woord driesterrenrestaurant voor een restaurant dat de hoogst haalbare beoordeling (drie Michelinsterren) heeft gekregen in de Rode Gids van bandenmaker Michelin. Een driesterrenvrouw is, onder verwijzing naar een culinaire term, dus het neusje van de zalm onder de vrouwen.
Driesterren- wordt in samenstellingen wel vaker gebruikt ter aanduiding van een hoge kwaliteit. Toch zal het woorddeel voor hotelgangers misschien niet meteen geassocieerd worden met het beste van het beste, want in het hotelwezen zijn driesterrenhotels bepaald niet het beste van het beste. In die tak van de horeca verwijzen vijf sterren naar het kwaliteitsoptimum.
Definitie
driesterrenvrouw (de, -en) ideale vrouw, m.n. vrouw die conform een breed gedeeld ideaalbeeld mooi, intelligent en prettig in de omgang is
Geef een reactie