Het Nederlands Dagblad schrijft vandaag over ‘sluierdwang’ in Bagdad. Daar staan christelijke vrouwen onder druk om gesluierd over straat te gaan: ‘Doen ze dat niet, dan zullen ze ertoe gedwongen worden, zo staat op posters die in de Iraakse hoofdstad zijn opgehangen.’ De sluierdwang wordt zelfs theologisch gemotiveerd: ook de maagd Maria zou gesluierd door het leven zijn gegaan. Nou ja, die leefde dan ook 2000 jaar geleden.
Sluierdwang is op het eerste gezicht een gewone samenstelling. Afgaande op andere samenstellingen met dwang moeten we het eerste woorddeel niet opvatten als de naam van een hoofdbedekkend kledingstuk, maar als naam van de handeling waarbij men zo’n kledingstuk over het hoofd drapeert. In de meeste samenstellingen met dwang (bezuinigings-, ordenings-, publicatiedwang) noemt het eerste woorddeel namelijk geen ding, maar een werking.
Als we sluierdwang zouden moeten definiëren, zou de omschrijving dan ook luiden: ‘dwang om het hoofd of het gezicht te sluieren’.
Arnoud van den Eerenbeemt
Gezien de verouderde, maar gangbare psychiatrische term ‘dwangneurose’, waarbij een persoon een innerlijke dwang/drang ervaart, stel ik een omschrijving van ‘sluierdwang’ voor als: ‘dwang door een ander dan de persoon zelf tot het sluieren van het hoofd of het gezicht’