Gisteren schreef het Reformatorisch Dagblad dat Britse christenen verdeeld zijn over Brexodus. Blijkbaar wordt daarmee het vertrek van de Britten uit de EU bedoeld, dat gisteren nog vrijwel ondenkbaar leek maar nu toch een feit is.
Vandaag twittert Henk Krol over de uitslag van het EU-referendum en gebruikt daarbij hetzelfde woord: ‘Brexodus. Dat krijg je wanneer je niet naar de burger luistert. Tijd om politici in te ruilen voor volksvertegenwoordigers.’ Ook Engelstalige twitteraars hebben het over Brexodus, maar vaak bedoelen zij daarmee ofwel het vertrek van bedrijven uit het Verenigd Koninkrijk als gevolg van de brexit, ofwel de uittocht van buitenlandse werknemers (bijvoorbeeld Polen) uit het Verenigd Koninkrijk.
Duidelijk is in elk geval dat Brexodus een woord in ontwikkeling is, waarvan de betekenis nog lang niet vaststaat. Gezien de populariteit ervan op de sociale media en gezien het feit dat de Brexodus niet van vandaag op morgen zal plaatsvinden, kan Brexodus weleens een van de woorden kunnen zijn die we overhouden aan de brexit.
Brexodus is net als brexit een in het Engels gevormd porte-manteauwoord (een blend) van Brexit en Exodus en betekent letterlijk uittocht uit Groot-Brittannië als gevolg van de brexit. Het woord refereert natuurlijk aan die andere grote, Bijbelse uittocht: de uittocht van de Israëlieten uit Egypte die beschreven wordt in het Bijbelboek Exodus.
Die exodus van de Israëlieten duurde al met al zo’n veertig jaar, waarin de Israëlieten door de woestijn zwierven en soms honger leden. Het is voor de Britten te hopen dat hun Brexodus wat sneller zal gaan.
Geef een reactie