De Groene Amsterdammer schrijft deze week over de moderne kleine zelfstandigen: de ‘digitale dagloners’ die vooral via internet verschillende klussen vinden, vaak van zeer uiteenlopende aard. Ze voeren die gewoonlijk uit, vaak voor een schijntje, om het hoofd maar boven water te houden. De Groene noemt hen kruimel-zzp’ers, een samenstelling van een woord met een afkorting die – met een streepje en een apostrof – alleen al uit het oogpunt van spelling interessant is.
De voedingsbodem van het woord kruimel-zzp’er bestaat uit andere samenstellingen met kruimel die de laatste tijd gangbaar zijn geworden, zoals kruimelbaan ter aanduiding van deeltijdbaan en kruimelcontract ter aanduiding van een flexcontract. Kruimelen – op kleine schaal werken – is het kenmerk van het moderne hyperkapitalisme en veel zzp’ers zijn kleine kruimelaars die steeds naarstig op zoek zijn naar – bij gebrek aan beter – kruimelwerk. Over kruimelwerk gesproken, in het verleden werden flexwerkers al eens kruimelwerkers genoemd.
Kruimelwerker is – als verzamelnaam voor flexwerkers en anderen die kruimelwerk verrichten – op de lange termijn waarschijnlijk een kansrijker woord dan kruimel-zzp’er. Kruimel-zzp’er, dat deze week in De Groene debuteert, moet zich eerst nog maar bewijzen. Als het ingeburgerd raakt, zal het waarschijnlijk in een iets bredere betekenis zijn: waar De Groene kruimelzzp’er in de beperkende betekenis ‘zzp’er die via het internet allerlei uiteenlopende klussen werft’ gebruikt, zal het woord – áls het courant wordt – waarschijnlijk ‘zzp’er die allerlei kleine klussen uitvoert, ongeacht hoe die geworven zijn’ gaan betekenen.
Geef een reactie