Elke zichzelf respecterende krant schrijft vandaag weer een bladzijde vol over de boerkini. In de Telegraaf noemt Nausicaa Marbe dat ‘extremistische badtenue’ (zoals het elders werd genoemd) een schaamtezwempak en haalt een herinnering op aan een vakantie in Turkije. Toen zij daar jaren geleden met Turkse vrienden op het strand zat en een boerkinibaadster passeerde, leidde dat ‘tot gejoel en afkeurende kreten van andere vrouwelijke badgasten’.
Daar stoorde Marbe zich destijds aan, maar haar Turkse vrienden maakten duidelijk waarom ze zich zo fel verzetten tegen de boerkiniste (dat woord troffen we elders op internet aan). Deze dracht was het ‘symptoom van afnemende vrijheid’: ‘Als we vandaag de boerkinizwemster niet wegschreeuwen, zei mijn vriendin, dan jaagt zij ons morgen weg. De tolerantie is niet wederkerig. Laat je de boerkinidames hun gang gaan, dan nemen zij het strand over en zetten zij hier de islamistische norm, voor iedereen.’
Naar analogie van de redenering van haar Turkse vrienden onderbouwt Marbe nu haar eigen verzet tegen de boerkini: ‘Het sneeuwbaleffect van die opgedrongen lichaamsbedekking is groot, ook in Nederland. Hoe meer bedekking, hoe groter de druk op de onbedekte vrouwen zich te conformeren.’ Dat kan leiden tot – nóg een nieuw woord in het artikel van Marbe – bedekkingsdwang: ‘een stille, geniepige dwang die te vaak door de politiek genegeerd wordt’. Ze eindigt dan ook omineus: ‘Het zal me niet verbazen als er een tijd komt waarin we ons de liberale luxe om een boerkiniverbod lachwekkend te vinden niet meer kunnen permitteren.’
Geef een reactie