‘Europese uitstootpolitie heeft hier niets te zoeken,’ kopte het Algemeen Dagblad afgelopen zaterdag. Wat blijkt? De EU wil inspecteurs op pad sturen ‘die namens de Europese Commissie gaan kijken of dieselauto’s voldoen aan de uitstootnormen’ (4-3-2017). De krant heeft de instantie die daarvoor verantwoordelijk moet worden (en vooral de controleur die de inspecties moet uitvoeren) geheel zelfstandig omgedoopt in uitstootpolitie. Dat kan, want politie is een productief tweede woord in samenstellingen waarin het eerste lid een regel noemt die gehandhaafd wordt of een overtreding noemt waarop gecontroleerd wordt.
Uitstootpolitie mag vandaag in de landelijke pers debuteren, in een vaktijdschrift was het woord al eens te vinden. Naar aanleiding van het schandaal met de sjoemelsoftware schreef Het Strafblad enige tijd geleden: ‘De wereldwijde oplichting met auto’s die een aanmerkelijk hogere vervuiling verbergen als de uitstootpolitie onderzoek doet, werd uiteindelijk toch ontdekt.’
Beide citaten, uit het AD en uit Het Strafblad, maken duidelijk dat uitstootpolitie een plausibele samenstelling is, die spontaan gevormd kan worden, maar tevens dat de betekenis ervan niet gefixeerd is. Pas als een woord een min of meer gefixeerde betekenis heeft en in die betekenis vaker wordt aangetroffen, wordt het echt interessant voor woordenverzamelaars en woordenboekmakers.
Geef een reactie