Een wel heel merkwaardig woord maakt vandaag zijn debuut in een Nederlandse krant: risicomoslim. Het Brabants Dagblad opent er zelfs mee: ‘In Oost-Brabant wonen zeker 60 risico-moslims’.
Laten we het woord eerst maar eens even analyseren, want risico is bepaald niet een heel productief eerste woorddeel in persoonsaanduidende samenstellingen. Natuurlijk, we kennen de risico-ouder (ouder op wie de verdenking rust dat er een kans bestaat dat hij of zij een eigen kind zal gaan mishandelen of verwaarlozen) en de risicojongere (jongere die behoort tot een risicogroep, bv. die een verhoogd risico heeft om een besmettelijke ziekte op te lopen of met justitie in aanraking te komen) en in ons databestand komen ook de woorden risicojunk/risicoverslaafde voor (een thrillseeker, iemand die graag grote risico’s neemt) en risicoleerling (leerling die veel spijbelt of slechte schoolprestaties heeft en het risico loopt een drop-out te worden).
Het woord risicomoslim is echter een heel ander woord: het woord verwijst naar moslimfundamentalisten die zich mogelijk tot jihadist/extremist/terrorist ontwikkelen. Het Brabants Dagblad schrijft immers: ‘Veiligheidsdiensten volgen zo’n zestig mogelijke moslimextremisten in Oost-Brabant. Ruim twee derde van hen woont buiten de steden. Zeventien verdachte personen wonen in Eindhoven, Helmond, Den Bosch en Oss.’ Risicomoslim is dan ook een vreemde eend in de bijt, want vergelijkbare woorden, zoals risicochristen, risicohindoe, risico-PVV’er, risico-antifa, risicodierenactivist – we zoeken ze vooralsnog tevergeefs in de corpora.
Geef een reactie