Ruim een week geleden lazen we het woord voor het eerst in de krant, ademhalisme. Gisteren schreef Trouw uitgebreid over een leefgroep van ademhalisten in Utrecht waarvan de leden zo min mogelijk eten en drinken. De groep kwam krap twee weken geleden in het nieuws omdat een van de leden overleden is, mogelijk als gevolg van uitputting door gebrek aan voedsel.
Wat houdt het ademhalisme in? Ademhalisten geloven dat ze door meditatie in een staat van bewustzijn komen waarmee ze ‘kosmische deeltjes’ uit de atmosfeer kunnen halen. ‘Lichtvoeding’ noemen ze dat.
Ademhalisme is een extreme vorm van vasten, maar in dit geval is het vasten niet ingebed in een godsdienst die vasten voorschrijft. Het ademhalisme komt niet voort uit de gedachte dat minder eten en drinken goed is voor het Hogere, maar simpelweg dat niet meer eten en drinken nog beter is voor de ziel. Vooropgesteld dat die bestaat. Artsen vinden dat niet eten en drinken in elk geval niet goed is voor het lichaam.
Ademhalisme is een vertaling van breatharianism, het geloof dat de mens zonder voedsel en water kan leven en slechts hoefte te ademen. Het idee is nogal oosters angehaucht, want in essentie denken veel ademhalisten denken dat ze kunnen bestaan van prana, een van de vitale levensstromen uit het hindoegeloof, namelijk de levensgeest.
Geef een reactie