NRC schrijft vandaag over mensen die nu en dan de behoefte hebben een pluizig pak aan te trekken om daarmee uiting te geven aan een in het dagelijks leven verborgen aspect van hun persoonlijkheid. Zo’n pak heet – met een vrijwel nieuw woord – een knuffelpak en de mensen die met zo’n knuffelpak als het ware in de huid kruipen van een ander wezen – meestal de huid van een dier of een gestileerd dier uit strips of Disneyfilms – worden furs of furry’s genoemd. Fur is immers het Engelse woord voor bont en de pakken van de furry’s zijn deels gemaakt van nepbont (funfur).
Met het aantrekken van hun knuffelpak nemen de furry’s een andere persoonlijkheid aan, die fursona genoemd wordt. Die fursona kan een verborgen of problematisch aspect van iemands persoonlijkheid belichamen: ‘Met een pluizig pak kun je verbergen dat je borsten hebt, of buikspieren. Het biedt een manier om anoniem hun genderidentiteit uit te drukken – wat heel belangrijk kan zijn voor mensen die wat meer teruggetrokken leven of nog niet uit de kast zijn.’
Fursona is een blend van de Engelse woorden fur (bont) en persona. Dat laatste woord kennen wij vooral als een marketingterm, maar in het Engels heeft het meerdere betekenissen. Persona kan slaan op de rol die iemand (een acteur) speelt in een bepaalde setting, maar ook – in de psychologie – op een aspect van iemands karakter dat anderen waarnemen of – wat minder passief opgevat – op een aspect van iemands karakter dat aan anderen getoond wordt.
Misschien wat al te eenvoudig gedefinieerd zou je dus kunnen zeggen dat fursona het pluizige, zich in dierengedaante tot uiting komende alter ego van een persoon is.
Ten slotte, de meeste furs hebben – lazen we elders – een hond, kat of beer als fursona, maar er zijn ook meer exotische fursona’s: dino’s, draken, zelfs struisvogels. Fursona’s met de gedaante van een boekenwurm hebben we niet aangetroffen, dus wij houden gewoon ons mensenpak aan.
Geef een reactie