ybelen

‘Zullen we er dan maar een werkwoord van maken?’ vraagt Marcel Peereboom Voller zich vandaag hardop af in De Telegraaf: ‘Ybelen. Of is dat te veel eer voor Ybeltje Berckmoes, het ex-VVD-Kamerlid dat na zes jaar backbenchen in de Tweede Kamer haar mislukte politieke carrière te gelde maakt met een boek waarin ze de vuile was van haar partij buiten hangt?’ Backstabbing noemt De Telegraaf dat, een woord dat abonnees op de onlineversie van de Dikke Van Dale morgen uitgelegd zullen vinden.

Vervolgens speculeert De Telegraaf over de betekenis van het woord. Er zijn namelijk meerdere opties, aldus de krant, en het is een ruim begrip.

Ybelen: een politieke carrière ambiëren zonder te weten wat het vak inhoudt.
Ybelen: zes jaar lang voor 107.000 euro per jaar (inclusief vakantiegeld en een eindejaarsuitkering) volledig onzichtbaar duimendraaien op het achterbankje van de Kamer.
Ybelen: in plaats van misstanden intern ter discussie stellen een boek publiceren waarin de schrijver in de hand bijt van de partij die hem of haar jarenlang heeft gevoerd.

Zo gaat de krant nog even door: ‘De Dikke Van Dale zou er een pagina voor moeten inruimen.’

Dat zullen we maar niet doen. Het zou het bijna gelijkklinkende woord iebel (misselijk, naar) maar in diskrediet brengen.