De AFM waarschuwde deze week al voor een kwaal waar veel mensen aan schijnen te lijden: cryptokoorts, het koortsachtig proberen een graantje mee te pikken van de waardestijgingen van crypomunten. Maar de cryptohype zorgt voor nóg een probleem: cryptojacking.
Het Financieele Dagblad schrijft vandaag: ‘Steeds vaker worden de pc’s van onwetende consumenten gebruikt voor het ‘delven’ van computermunten. (…) Om een bitcoin of andere cryptomunt te vinden moet een pc een ingewikkelde puzzel oplossen. Door gebruik te maken van cryptojacking, kunnen deze moderne mijnarbeiders sneller hun munten vinden.’
Cryptojackers nemen dus rekenkracht van je computer over om cryptomunten te kunnen delven (cryptominen heet dat). Is dat erg? Ja, al was het maar omdat het een hele hoop elektriciteit kost, die je als slachtoffer van cryptojacking moet betalen. Maar cryptojacking is natuurlijk ook een vorm van computervredebreuk. Immers, cryptojackers verschaffen zich zonder dat je het weet (en zonder toestemming) toegang tot je processor.
Cryptojacking is – zoals zoveel IT-termen – ontleend aan het Engels. Het morfologisch te vergelijken met carjacking (iemand van zijn autosleutels én auto beroven). In de Nederlandstalige media dook het voor het eerst op in de Belgische krant De Standaard. Die schreef er op 23 oktober al eens over. Het voor de hand liggende Nederlandse werkwoord cryptojacken is nog niet aangetroffen in een krant. Maar als deze vorm van computercriminaliteit écht een probleem gaat vormen, zal cryptojacken binnenkort ook wel ergens opduiken.
Geef een reactie