Het Algemeen Dagblad interviewt vandaag Nobelprijswinnaar Sir Angus Deaton over armoede. Nee, niet over armoede in Bangladesh of Sierra Leone, maar over armoede in de Verenigde Staten. Daar leven volgens hem meer dan 5 miljoen – zwarte én blanke – Amerikanen onder de armoedegrens. Bovendien zitten ze in de armoedeval: er valt niet meer aan de armoede en de daarmee gepaard gaande maatschappelijke ellende te ontsnappen.
Al jaren is hun levensverwachting aan het dalen. Volgens Deaton komt dat door ze zoveel problemen hebben – werkloosheid, gebroken gezinnen, slechte gezondheid – dat ze ‘zichzelf om het leven brengen. Met een wapen, of door drugs- en alcoholgebruik’.
Wanhoopsdoden noemt Deaton hen: ‘Ze overlijden steeds jonger, en vaker door een overdosis, zelfmoord of een ziekte die ontstaat door verslaving. ‘Wanhoopsdoden’
Wanhoopsdoden blijkt een vakterm te zijn, een ‘vertaling’ van deaths from despair (sterfgevallen uit wanhoop). Het woord heeft al een paar keer eerder in een krantenbericht gefigureerd, en zeker omdat Deaton voorspelt dat de Verenigde Staten op dit punt weleens het voorland van Europa zouden kunnen zijn, is het vermoeden gerechtvaardigd dat we het woord wanhoopsdoden in de toekomst vaker in de media zullen aantreffen.
Tot nu toe is het woord alleen in het meervoud gebruikt. Misschien is het zelfs voor onderzoekers te persoonlijk, én te confronterend, als het woord in het enkelvoud gebruikt gaat worden. Dan zijn de wanhoopsdoden niet meer een anonieme categorie in een grafiek, dan is een wanhoopsdode een individu dat als gevolg van uitzichtloze kansarmoede in de welvaartsstaat (mede) door eigen toedoen sterft.
Definitie
wanhoopsdoden (de) in sterftestatistieken de benaming voor personen die als gevolg van uitzichtloze levensomstandigheden hun eigen dood bewerkstelligen door een ongezonde levensstijl, drugsgebruik, alcoholgebruik of zelfmoord
Geef een reactie